Peesblessures

Pezen zijn stevige banden die zorgen voor de aanhechting van de spieren op het bot en voor de overdracht van spierkracht. 

Een peesblessure kan heel geleidelijk maar ook plotseling optreden. Bij een plotselinge blessure is het vaak zo dat de pees gedurende de voorafgaande periode verzwakt is. Bijvoorbeeld door onderbelasting van de pees, bepaalde medicatie of een reumatische aandoening. Als de kwaliteit van de pees verzwakt is spreekt men ook wel van tendinose. Men spreekt van tendinitis als er sprake is van een ontsteking in de pees. Dit is een steriele ontsteking die door lokale schade is ontstaan en niet door bijvoorbeeld een bacterie van buitenaf. 

Tendinopathie is een ziekteproces in de pees. Het is een conditie die vaak erg pijnlijk is en moeilijk te behandelen. Andere namen zijn peesirritatie, tendinitis of tendinose afhankelijk van het precieze pathofysiologische proces.

Een andere vorm van een tendinopathie is de afzetting van calciumkristallen in of rondom de pees (tendinitis calcarea) Dit kan heel pijnlijk zijn en is vaak moeilijk te behandelen. De precieze oorzaak is onbekend maar er wordt gedacht dat verminderde doorbloeding van de pees en ook overbelasting een rol spelen.

De meeste peesblessures doen zich voor in de buurt van een gewricht. Mensen die vaak dezelfde bewegingen uitvoeren vanwege hun baan of sport lopen een verhoogd risico.

Een peesblessure kan leiden tot pijn en zwelling en tot stijfheidsklachten, vooral in de nacht en bij het opstaan. Soms kan de blessure zorgen voor een krakend of knarsend geluid als de pees gebruikt wordt. Naast ontsteking in de pees kan er ook sprake zijn van ontsteking in de nabij gelegen bursa (bursitis) die gelijksoortige klachten met zich meebrengt.

Beweging en gematigde activiteit helpen vaak de stijfheid te verminderen. Maar als de pees niet voldoende rust krijgt kan dat de symptomen erger maken of doen terugkeren.

Diagnose en behandeling

Een zo snel en volledig mogelijke diagnose is belangrijk om chronische klachten te voorkomen. Een vakkundig onderzoek met pijnprovocerende testen is hierbij nodig. Soms is het raadzaam, zeker als de klacht therapieresistent blijkt, om verdere onderzoeken uit te voeren met bijvoorbeeld een ultrasound scan, Röntgenfoto of MRI.

De beginfase van de behandeling is gericht op het verminderen van de belasting van de pees (maar hem wel blijven bewegen!) de pijnklachten onder controle krijgen en het beschermen van het gebied tegen verder trauma. Om dat te bewerkstelligen kan er gebruik gemaakt worden van ontstekingsremmers, ijs en taping. Een pees is een van de belangrijkste structuren als het aankomt op de verwerking (via de spier) van kracht en gewicht op een gewricht. De focus van oefentherapie voor een peesblessure moet liggen bij het geleidelijk herintroduceren van deze krachten op de pees om hem sterker te maken.

Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat het verstandig is te beginnen met isometrische oefeningen. Isometrische oefeningen zijn oefeningen waarbij de spier wordt aangespannen zonder dat hij daarbij van lengte verandert. Pas als er duidelijke vooruitgang is, (denk daarbij aan minder pijn, meer kracht en verbeterde functionaliteit van de desbetreffende pees) is het verstandig om uit te breiden naar een meer dynamische oefening.

De verdere behandeling moet zich ook (waar mogelijk) richten op de oorzaak van de tendinopathie. Hopelijk kan het volgende voorbeeld van een peesblessure in de schouder helpen illustreren dat een volledige anamnese en onderzoek cruciaal zijn en het wellicht onrealistisch is om te verwachten dat onstekingsremmers en rust alleen voldoende zijn om het probleem aan te pakken.

Bij een schoudertendinopathie door impingement is er sprake van inklemming van de pezen rond het schoudergewricht onder het dak van de schouder. De positie van het schouderblad speelt daarin een belangrijke rol. Als dit namelijk wat te ver naar voren gekanteld is, is er minder ruimte voor de pezen. Deze verkeerde houding kan veroorzaakt worden door fixaties in de wervelkolom en spanning in de borstspier die zo de schouder naar voren trekt. Nou is het cruciaal om de schouderpezen rust te geven om zo een kans te geven te genezen. Mogelijk is het toedienen van onstekingsremmers raadzaam of nodig. Maar voor een lange termijn oplossing is het zeer belangrijk dat spanningen in de spieren en de bewegingsbeperkingen in de wervelkolom worden aangepakt. Als dit niet gebeurt dan kan men tegen hetzelfde probleem blijven aanlopen!

Als de tendinopathie veroorzaakt wordt door een kalkafzetting en resistent blijkt te zijn tegen conservatieve behandeling, wat vooral met een grote kalkprop mogelijk is, dan kan een andere behandelingsvorm raadzaam zijn. Uw chiropractor kan u hierover adviseren.

Heeft u last van pijn in de enkels, knieën of schouders die zelfs bij triviale bewegingen lijkt te verergeren? Dan is een degelijk onderzoek en diagnose altijd de eerste stap. Het is belangrijk de klachten snel aan te pakken omdat dit soort klachten kunnen leiden tot chronische instabiliteit, peesscheuren en in de schouder tot adhesieve capsulitis (frozenshoulder). Dit alles kan de weg naar herstel flink verlengen neemt u daarom bij deze klachten contact op met het team bij Chiropractie LaFlamme om zo snel mogelijk een plan van aanpak te formuleren.